امروزغروب وقتی اولین سایت خبری رو باز کردم باز خبر های بد باز اعدام باز مرگ سردرد عجیبی دارم به خودم لعنت میفرستم که کاری از دستم بر نمیاد دلم برای تنهایی زهرا بهرامی سوخت وقتی برای مردم و کشورت بری تظاهرات تو تظاهرات دستگیرت کنن وقتی بیگناه باشی و بهت انگ بزنن و حکم اعدامت رو ببرن وقتی همه خواب بودیم و خواب انقلاب سبز! مصر و تونس رو میدییم و رهبر جنبشمون! داشت بیانیه شو بر علیه فرعون های مصر تنظیم میکرد! وقتی همه تو نخ این بودیم که مبارک کی از مصر فرار میکنه وقتی داشتیم دنبال شباهت های سد علی و بن علی میگشتیم! وقتی که رویای سقوط میدیدیم بانویی به جرم حمایت از من از تو در سکوت کامل رسانه ای ! از بالای صندلی دار سقوط کرد ما فراموش کردیم! که صدها نفر زیر حکم اعدامند باز هم فراموش میکنیم! چون ملت فراموش کاری هستیم! ای کاش بجای نظاره کردن ما هم جرات مردم مصر و تونس رو داشتیم ای کاش! مطمئنم اگه یک زن مصری الان توی زندان بود و شرایطش مانند زهرا بود مردم مصر اون زندان رو باخاک یکسان میکردند اما ما....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر